Anne Marijn Kok met Da Fuica da Marinela
Na een aantal drukke voorbereidingsweken was het dan zover, de CEIJY** 120 km met Da Fuica da Marinela, tegelijkertijd het NK voor de jeugd. Om half 6 had ik met Carmen afgesproken om bij de vrachtwagen te zijn. We hebben alle spullen naar de stal gebracht en vervolgens ging ik met Da Fuica wandelen, ze wist precies wat er ging gebeuren en was aardig “fris”. Na het wandelen haar rustig opgezadeld en vervolgens opgestegen om nog wat te stappen. Daarna zijn we naar de bak gegaan om verder los te rijden, Nanke reed hier ook al rond en ik ben achter haar aan gegaan. Na een tijdje gingen we het veld op en hier hebben we nog een paar rondjes gegaloppeerd, Da Fuica voelde echt goed aan, ze is er klaar voor dacht ik op dat moment.
De start verliep in een heel rustig drafje, Da Fuica bleef mooi rustig en we konden in de groep mee. De eerste paar kilometers tot aan de tweede oversteek bleef de hele groep bij elkaar in een rustig drafje. Het ging wel langzaam maar niemand ging er voorbij dus ik bleef rustig in de groep rijden. Na de oversteek gingen de twee duitse meisjes er wat harder voorbij, gevolgd door Imke en Ijjou, ik besloot om met hun mee te gaan en dit voelde aan als een fijn tempo voor Da Fuica. We reden in een groep met Nanke, Imke, Ijjou en nog wat buitenlandse ruiters. Da Fuica liep fijn en de ronde ging erg snel voorbij, de eerste 36 kilometers zaten er op. In de vetgate was alles goed dus we mochten door.
De tweede ronde bleven we met zijn drieën over, Nanke reed het meeste voorop met Ginobilli gevolgd door mij met Da Fuica en daarachter Ijjou met Kain. Deze ronde was wat technischer, een stuk meer bochten, boomwortels en een aantal kleine heuveltjes, het was wel opletten maar ook deze ronde ging aardig snel voorbij. In de vetgate weer alles oke dus op naar de volgende ronde.
Helaas Nanke er uit, shit. Dat betekende ook dat we nog maar met zijn tweeën overbleven, Ijjou en ik. Tijdens de wedstrijd waren er al aardig veel combinaties uitgevallen en hierdoor hadden Ijjou en ik besloten om wat rustiger aan te rijden deze ronde. We wilden geen risico nemen en vooral heel graag uitrijden. In de vetgate was alles goed, en ook op de re-inspection kregen we toestemming om verder te gaan. Toch even spannend, want de vorige keer in Vinderup gingen wij er uit op de re-inspection.
Het laatste rondje, daar gingen we dan. Samen met Ijjou gingen we de laatste 27 km in, wel aardig lang voor een laatste ronde maar Da Fuica voelde nog super fit aan, alsof het haar eerste rondje was. We werden aan het begin van de ronde nog ingehaald door een aantal ruiters van de senioren 120 km, wat Da Fuica nog even extra motiveerde. De hele ronde bleef ze nog fijn lopen en ze had er echt nog zin in, wat een fijn gevoel gaf. Met steeds minder kilometers te gaan galoppeerden we fijn steeds dichter naar die finish toe. Het laatste groompunt kwam in zicht en daarna zou het nog maar een klein stukje zijn. De laatste oversteek namen we in een drafje tot we het hoekje van de finish om waren. We galoppeerden rustig aan en daar kwamen we dan steeds dichter bij de finish, Da Fuica was nog vrolijk en zo kwamen wij als eerste nederlanders over de finish. Nu werd het nog even spannend. Haar hartslag zakte goed en we namen rustig de tijd, toen haar hartslag stabiel was zijn we naar binnen gegaan. Carmen had Da Fuica vast, hartslag 48, ik nam haar over, draaide rustig een rondje zorgde dat ze actief liep en draafde vervolgens aan. De dierenartsen schreven hun briefjes en toen was het wachten op de jury, de zenuwen waren zeker wel aanwezig bij mij. De jury feliciteert mij en gelukkiger kon je ons niet maken!! Wat ben ik trots op Da Fuica en wat heeft ze fijn gelopen de hele wedstrijd. Zo ontzettend dankbaar ben ik voor deze en vele andere kansen die Carmen Römer mij heeft gegeven!
Ook wil ik Ijjou heel erg bedanken voor de fijne rit samen en natuurlijk mijn grooms voor alle hulp!
Tekst: Anne Marijn Kok
Foto's: Marijke Visser, Murielle Mulder Fotografie, PhotoHanke